معرفی کاربردی‌ترین مقطع در صنعت دوچرخه‌سازی

همه ی انواع فریم های دوچرخه با یک شکل، طراحی و ماده ی اولیه ساخته نمی شود اما ویژگی مهم و کلیدی برای تمامی آن ها استحکام بالا در عین سبک وزنی است. میزان این مقاومت و استحکام با فاکتورهای مختلفی سنجیده می شود. نکته ای که بعد از استحکام حائز اهمیت است ظاهر این قطعات مستحکم است.

به گزارش موتورسیکلت نیوز به نقل از صبا، عموما از لوله و پروفیل ها چه فلزی و چه غیر فلزی بسته به مکانی که از دوچرخه استفاده می شود برای ساخت بدنه استفاده می شود. لوله و پروفیل مبلی، آلومینیومی و تیتانیومی معمول ترین ها برای ساخت دوچرخه هستند. گاهی از چندین فلز و آلیاژ گوناگون برای ساخت یک دوچرخه استفاده می شود. در ادامه توضیح خواهیم داد کدام یک از انواع این مقاطع برای تولید دوچرخه کاربردی تر و متداول تر هستند، هرکدام چه محاسن و معایبی دارند همچنین امروزه بیشتر از کدام نوع استفاده می شود.

کاربرد لوله و پروفیل مبلی برای ساخت دوچرخه

گرچه اولین نمونه ی دوچرخه با چوب تولید شده اما فولاد هم در این زمینه قدمت طولانی دارد و اولین فلزی بوده است که از دهه ی ۱۸۰۰ میلادی تا ۱۹۹۰ برای ساخت دوچرخه مورد استفاده قرار گرفته. امروز حتی با وجود مواد اولیه ی جدید، لوله و پروفیل مبلی از جمله مستحکم ترین، بادوام ترین و قابل اعتماد ترین مواد اولیه ی مصرفی برای ساخت دوچرخه است که در تصادفات شدید خم شده و به راحتی دوباره ترمیم و نوسازی می شود.

گرچه امروز دیگر لوله و پروفیل مبلی ماده ی اولیه ی محبوب و مورد نظر همه ی تولیدکنندگان دوچرخه نیست اما هنوز هم طرفدارهای خاص خود را دارد. برای ساخت دوچرخه های مدرن فولادی معمولا از لوله و پروفیل های کم ضخامت تر استفاده می شود تا هم وزن نهایی دوچرخه کمتر بشود و هم قیمت پروفیل مبلی مصرفی به واسطه ی وزن کمش پایین تر می آید. مقاطع ضخیم تر عملکرد و استحکام بهتری در برابر ضربات شدید دارند اما به همان نسبت وزن بیشتری هم در مقایسه با سایر مواد اولیه ی مصرفی خواهند داشت.

کاربرد لوله و پروفیل آلومینیومی و تیتانیوم برای ساخت دوچرخه

تولید کنندگان دوچرخه از سال ۱۹۷۰ میلادی شروع به ساخت دوچرخه با مقاطع آلومینیومی کردند و از حدود سال های ۱۹۹۰ دوچرخه های آلومینیومی جایگزین نمونه های فولادی شدند. آلومینیوم با کیفیت و ویژگی های منحصر به فردش توجه بسیاری از تولیدکنندگان را جذب خود کرد. آلومینیوم سبک تر از فولاد است، به اندازه ی کافی برای ساخت دوچرخه استحکام دارد، بسیار فرآیندپذیر است و از همه مهم تر قیمت مقاطع آلومینیومی نیز چون قیمت پروفیل سبک برای تولید مقرون به صرفه است اما بدنه ی آلومینیومی دوچرخه لرزش هایی که از ناهمواری های زمین در دوچرخه ایجاد می شود را به دوچرخه سوار با شدت زیادی انتقال می دهد به همین خاطر گزینه ی مناسبی برای استفاده در جاده نیست.

تیتانیوم اما ترکیبی شگفت انگیز بین فولاد و آلومینیوم است. مقطعی سبک وزن اما در عین حال مقاوم که دچار زنگ زدگی هم نمی شود. چگالی آن تقریبا نصف لوله و پروفیل مبلی است اما همچنان جذب ضربه ی خوبی دارد.

برای ساخت دوچرخه کدام ویژگی های ماده ی اولیه حائز اهمیت است؟ 

در واقع این فرآیند تولید و نیاز بازار است که شکل و جنس فریم دوچرخه را تعیین می کند در نتیجه با بررسی چند ویژگی مهم و کلیدی در مورد هر کدام از این مواد می توان به درستی به پرس مطرح شده پاسخ داد.

۱.وزن:

برای کاهش وزن نهایی دوچرخه، سازندگان از انواع و اقسام روش ها و راهکارهای عجیب استفاده کرده اند. وزن و قیمت دوچرخه با هم رابطه ی معکوس دارد، هرچه وزن نهایی دوچرخه کمتر باشد قیمت آن بالاتر خواهد بود. در مورد دوچرخه های تولید شده با پروفیل و لوله مبلی کاهش ضخامت با هدف کاهش وزن تا حد استانداردی امکان پذیر است. گرچه این مقاطع با وجود ضخامت کم و ظرافتشان همچنان مقاوم هستند اما ضخامت های خیلی کم آن در برابر ضربات آسیب پذیر هستند.

۲.طراحی و هندسه:

طراحی بدنه ی دوچرخه با توجه به نوع آن انجام می شود برای مثال در دوچرخه های شهری زین و فرمان با زاویه ی باز نسبت به هم قرار گرفته اند همچنین فاصله ی زین تا رکاب در مقایسه با دوچرخه های کوهستان کمتر است. در دوچرخه های شهری از ورق روغنی برای ایجاد پوشش محافظ بر روی زنجیر و ساخت گلگیر هم استفاده می شود تا در روزهای بارانی مانع از پخش گل و لای بشود. انحنا و خمیدگی در بدنه ی دوچرخه های شهری بیشتر است و معمولا لوله افقی که دسته را به زین متصل می کند به قسمت پایینی لوله زین متصل می شود تا سوار و پیاده شدن برای دوچرخه سوار در محیط شهری ساده تر باشد اما در دوچرخه های کوهستان این لوله افقی با زاویه نزدیک به ۹۰ درجه با هدف ایجاد مقاومت بیشتر به لوله زین متصل می شود.

۳.کیفیت جوش و اتصالات:

سه راه مفید و کاربردی برای متصل کردن لوله و پروفیل بدنه ی دوچرخه وجود دارد.

• با جوشکاری به هم متصل بشوند.
• با نقره و برنج قطعات به هم لحیم بشوند.
• از بست و اتصالات استفاده بشود.

هرکدام از این روش ها که اشاره کردیم طرفداران خاص خود را دارند. اغلب از جوشکاری TIG برای این منظور استفاده می شود که هم ارزان قیمت است و هم جوش سخت و پایداری به وجود می آورد. ورق روغنی که ماده ی اولیه ی ساخت لوله و پروفیل مبلی است در ضخامت های خیلی برای ذوب دچار مشکل می شود اما با استفاده از جوش TIG این مشکل دیگر وجود نخواهد داشت.

۴.لوله و پروفیل مصرفی:

بهترین نمونه ی لوله و پروفیل برای ساخت دوچرخه حتی با بهترین مواد اولیه، پیچیده ترین طراحی و فرآیند تولید، ساده ترین آن هاست. معمولا برای این منظور، لوله و پروفیل ها به صورت صاف و با کمترین انحنا و خم مورد استفاده قرار می گیرند و از جوشکاری برای ایجاد اتصال بین آن ها استفاده می شود. لوله و پروفیل های مبلی هم بسیار فرآیند پذیرند، هم با جوشکاری بسیار محکم به هم متصل می شوند، هم به واسطه ی کیفیت سطحی بالایی که دارند مناسب برای انواع رنگ کاری و آبکاری هستند، هم قیمت مناسب و مقرون به صرفه ای دارند و چندین ویژگی مناسب و کاربردی دیگر که باعث شده با وجود موادی چون آلومینیوم و تیتانیوم لوله و پروفیل های سبک یکی از پرطرفدارترین ها برای ساخت دوچرخه باشد.

انتهای پیام/