معرفى تعدادى از ثروتمندترين مديران صنعت موتورسيكلت و خودرو

به گزارش موتورسيكلت نيوز، در این يادداشت، نگاهی به ثروتمندترین افراد در دنیای موتورسيكلت خواهیم داشت. شاید این فهرست کمی متفاوت باشد، اما آگاهی از ثروتمندترین‌های افراد و خانواده‌هایی که بخشی از درآمد اصلی‌شان دنیای خودرو است، درک بهتری از وضعیت جهانی این صنعت ارائه می‌دهد. این فهرست باتوجه به نوشته‌های معتبرترین خبرگزاری‌ها، وب‌سایت‌ها و نشریه‌ها مثل فوربز، ساندی تایمز و بلومبرگ و بادرنظر گرفتن مجموع دارایی براساس دلار آمریکا گردآوری شده است.

راهول باجاج

رئیس هیئت مدیره‌ی گروه باجاج (Bajaj Group) و یکی از باسابقه‌ترین شرکت‌های خوشه‌ای هند، راهول باجاج است. این گروه از سال ۱۹۲۶ تا امروز با تلاش خانواده‌ی باجاج در صنایعی مثل خودروسازی، لوازم خانگی، فولاد و آهن، بیمه و توریست فعال بوده و شرکت باجاج اتو (Bajaj Auto) یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان موتورسیکلت و سه‌چرخه‌ در دنیا است. شرکت موتورسیکلت‌سازی باجاج در دهه‌ی ۱۹۴۰ تأسیس شد و پس از همکاری ۳۳ ساله با برند ژاپنی کاوازاکی (کاواساکی، تلفظ صحیح ژاپنی Kawasaki)، بخش بزرگی از بازار هند را در اختیار گرفت. خانواده‌ی باجاج ۴۲ درصد از سهام این گروه بزرگ را دراختیار دارد.

ویکرام و سیدهارتها لال

احتمالا نام‌های ویکرام لال (Vikram Lal) و آیچر موتورز (Eicher Motors) برای طرفداران دنیای خودرو ناشناخته باشد؛ ولی همه با رویال انفیلد (Royal Enfield) و موتورسیکلت‌هایش آشنا هستیم. رویال انفیلد، شرکت انگلیسی تولیدکننده‌ی موتورسیکلت بود که سال ۱۹۰۱ تأسیس شد اما با ظهور برندهای ژاپنی، در سال ۱۹۷۱ فعالیتش را متوقف کرد. موتورسیکلت‌های رویال انفیلد مشتری‌های فراوانی در هندوستان داشتند، بنابراین منطقی بود که از مرگ این برند جلوگیری شود. رویال انفیلد که امروز قدیمی‌ترین شرکت تولیدکننده‌ی موتورسیکلت فعال است،‌ سال ۱۹۹۴ زیرمجموعه‌ی شرکت هندی ایچر موتورز با مدیریت ویکرام لال شد. یک سال بعد، سیدهارتها لال، فرزند ۲۲ ساله‌ی ویکرام به ایچر وارد شد و احیای همه‌جانبه‌ی رویال انفیلد هندی کلید خورد. پس از رسیدن به مقام مدیرعامل رویال انفیلد در سال ۲۰۰۰ و سن ۲۶ سالگی، سیدهارتها لال فعالیت‌های شرکت را گسترش داد. رویال انفیلد هند سال گذشته بیش ۶۱۵ هزار دستگاه موتورسیکلت فروخت و محصولاتش را در ۵۰ کشور مختلف عرضه می‌کند. ویکرام لال سال ۲۰۰۶ پسرش را به مقام مدیرعاملی ایچر موتورز منصوب کرد؛ ۴۷ درصد سهام ایچر موتورز به خانواده‌ی لال تعلیق دارد. ایچر موتورز برای تولید خودروهای سنگین، با ولوو هم همکاری می‌کند.

پاوان مونجال

مدیرعامل، مدیرکل و رئیس هیئت مدیره‌ی شرکت موتورسیکلت‌سازی هیرون موتورکورپ (Hero MotorCorp)، پاوان مونجال هندوستانی است. هیرو موتورکورپ که سال ۱۹۸۴ در قالب اتحاد با موتورسیکلت‌سازی هوندا ایجاد شد، هم‌اکنون بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی وسایل نقلیه‌ی دو چرخ در هندوستان و جهان است. پاوان مونجال در دهه‌ی ۱۹۸۰ در کنار پدرش که مدیرعامل بود، در شرکت هیرو مشغول به‌کار شد؛ هیرو موتورکورپ با پاسخ‌گوییِ همه‌جانبه به نیازهای مردم هند و تقاضا برای موتورسیکلت‌های ارزان‌قیمت، خیلی زود سهم بزرگی در بازار این کشور پیدا کرد. از همه مهم‌تر، بندهای قرارداد با ژاپنی‌ها بود؛ هوندا دانش و مهندسی تولید موتورسیکلت را به هند آورد و هیرو موتورکورپ هم مسئولیت بازاریابی را برعهده گرفت.

پس از نزدیک به سه دهه همکاری، هندی‌ها که حالا چارچوب کلی و نکات اصلی موفقیت بازار موتورسیکلت را فرا گرفته بودند، انحلال اتحاد و مستقل شدن را مطرح کردند. دلیل اصلی این اتفاق، قانون ممنوعیت فروش موتورسیکلت‌های هیرو در بازارهای خارجی بود که مدیران ارشد هوندا در این اتحاد تنظیم کرده بودند. اتحاد هوندا و هیرو در سال ۲۰۱۱ به‌پایان رسید و شرکت هندی بدون محدویت و به‌صورت مستقل فعالیتش را تا امروز ادامه داده است. محصولات هیرو موتورکورپ شامل وسایل نقلیه‌ی دوچرخ مثل موتورسیکلت و اسکوتر می‌شود که در سال ۲۰۱۷ بیش از ۷ میلیون و ۲۰۰ هزار مشتری داشته است. سوددهی سالانه‌ی این شرکت هندی بیش از ۴ میلیارد دلار است؛ بنابراین تعجبی ندارد که ثروت مدیرعامل هیرو موتورکورپ به ۳/۵ میلیارد دلار می‌رسد.

خانواده‌ی پژو

شرکت پژو از زمان آغاز فعالیتش تا امروز، در چند صنعت متفاوت وارد شده است. خانواده‌ی پژو، تجارت خود را سال ۱۸۱۰ در زمان امپراتوری ناپلئون بر فرانسه آغاز کردند. اولین محصول تاریخ پژو، دستگاه آسیاب قهوه، نمک و فلفل بود؛ مدتی بعد، دوچرخه‌های ساخت پژو هم به بازار رسید. با ظهور صنعت خودروسازی، اواخر دهه‌ی ۱۸۸۰، پژو اولین وسیله‌ی نقلیه تاریخش (سه‌چرخه با موتور بخار) را تولید کرد. سال ۱۸۹۰ اولین خودروی چهارچرخ این شرکت فرانسوی با پیشرانه‌ی بنزینی ساخت دایملر ساخته و سال ۱۸۹۶ هم اولین خودروی مستقل پژو رونمایی شد. پژو امروز عضوی از گروه فرانسوی PSA است؛ اما سهم اعضای خانواده از شرکت تنها به ۹ درصد می‌رسد. بخشی از درآمد خانواده‌ی پژو از بازار خرید و فروش سهام، املاک و سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپای هوا و فضا تأمین می‌شود.

برنی اکلستون

سال‌ها تلاش برای مدیریت بهتر فرمول یک، به برنی اکلستون که امروز ۸۸ سال سن دارد، ثروتی بیش از ۳ میلیارد دلار داده است. اکلستون که پسر یک ماهیگیر بریتانیایی است، در ۱۶ سالگی و پس از پایان دوران تحصیل در رشته‌ی شیمی به‌دنبال رؤیاهایش رفت؛ دنیای موتورسیکلت. جنگ جهانی دوم که به پایان رسید، اکلستون به شغل خرید و فروش قطعات موتورسیکلت وارد شد و مدتی بعد هم یک نمایندگی فروش رسمی برپا کرد. اکلستون با پیست معروف برندز هچ انگلستان (Brands Hatch) فاصله‌ی زیادی نداشت، بنابراین مدتی هم در مسابقات مختلف مثل فرمول ۳ شرکت کرد؛ پس از تجربه‌ی چند تصادف شدید، اکلستون به این باور رسید که در زمینه‌ی مدیریت استعداد بیشتری دارد تا رانندگی. به‌عنوان یک جوان آماده به یادگیری، اکلستون خرید و فروش املاک، مدیریت حراجی خودرو و سپس نمایندگی راننده‌های مسابقه‌ای را تجربه کرد و سپس با خرید تیم برابهام (Brabham) در سال ۱۹۷۲ به دنیای فرمول یک وارد شد.

اکلستون تا سال ۱۹۸۸ مدیریت تیم برابهام را برعهده داشت و دو مقام قهرمانی جهان برای راننده هم در کارنامه ثبت کرد؛ هم‌زمان با این مسئولیت، کارآفرین بریتانیایی و جسور با هدف ایجاد سازمان‌دهی بزرگ برای فرمول یک، انجمن FOCA را تشکیل داد. اکلستون که تیم برابهام را با قیمتی حدود ۱۲۰ هزار دلار خریده بود، سرانجام در سال ۱۹۸۸ با دریافت مبلغ ۵ میلیون دلار، این تیم را واگذار کرد تا به برنامه‌ی جدیدش و سازمان‌دهی حق پخش تلویزیونی فرمول یک رسیدگی کند. اکلستون تمام وقتش را برای بازاریابی حرفه‌ای سطح موتوراسپرت جهان گذاشت و درنهایت به مقام مدیریت اجرایی گروه‌های سازمانی فرمول یک رسید. اکلستون درکنار مکس موزلی، مدیر سابق فدراسیون جهانی اتومبیل‌رانی (FIA)، از برجسته‌ترین شخصیت‌های فرمول یک هستند که سهمی بزرگ در پیشرفت ایمنی مسابقات و حفظ جان راننده‌ها داشتند. سال ۲۰۱۷ تمام حق پخش و بازاریابی فرمول یک به گروه بزرگ لیبرتی مدیا (Liberty Media) فروخته شد و برنی اکلستون هم با فرمول یک خداحافظی کرد. اکلستون پرحاشیه که مصاحبه‌های جنجالی‌ سیاسی‌اش در مورد حزب کارگر بریتانیا و هیتلر سروصدای بسیاری کرد، یکی از ثروتمندترین افراد در بریتانیا محسوب می‌شود و هفته‌نامه ساندِی تایمز (The Sunday Times) مجموع دارایی‌هایش را بیش از ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون پوند (حدود ۳/۲۵ میلیارد دلار) اعلام کرده است.

زِنگ یوچون و هوانگ شیلین

شرکت تولیدکننده‌ی باتری Contemporary Amperex Technology یا CATL در چند سال گذشته به‌ شهرت جهانی رسید، ولی احتمالا نام‌های زِنگ یوچون و هوانگ شیلین برای خیلی از افراد ناشناخته هستند. البته اگر بازار خودروهای برقی در کشورمان وجود داشت، حتما با نام CATL و بنیان‌گذارانش آشنا می‌شدیم؛ شرکت چینی CATL که تنها از سال ۲۰۱۱ فعالیتش را آغاز کرده، بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی باتری‌های لیتیوم‌یون خودروهای برقی در جهان است. اصلی‌ترین مشتری‌های CATL، خودروسازان شناخته‌شده‌‌ی جهان مثل فولکس واگن، گروه فرانسوی PSA یا پژو-سیتروئن سابق، هیوندای و جیلی هستند؛ علاوه بر این، برندهای چینی خودروسازی پکن یا بایک (BAIC)، خودروسازی گوانژو (GAC)، خودروسازی شانگهای (SAIC) و فوتون (Foton) هم از محصولات CATL استفاده می‌کنند. شرکت بزرگ CATL با ۱۰ هزار کارمند، هم‌اکنون دو مرکز تحقیقاتی در چین و برلین دارد و به‌زودی باتری موردنیاز بی‌ام‌و i5 و مینی الکتریکی را هم تأمین خواهد کرد. برای تولید باتری‌های بیشتر و عمل کردن به قرارداد ۴ میلیارد دلاری با بی‌ام‌و و همچنین فولکس واگن، چینی‌ها کارخانه‌ای مجهز در آلمان احداث می‌کنند. از سال گذشته، ارزش سهام CATL به‌شکل چشمگیری افزایش یافته است؛ به‌طوری‌ که سهم ۲۶ و ۱۲ درصدی زِنگ یوچون و هوانگ شیلین به‌ترتیب ۷ میلیارد و ۳/۲ میلیارد دلار ارزش دارد.

اشتفان کوانت و زوزانه کلاتن

خانواده‌ی کوانت پس از جنگ جهانی دوم از مهم‌ترین سهام‌داران بی‌ام و و دایملر-بنز بودند که در ادامه‌ی حیات خودروسازی آلمان هم نقش بزرگی دارند. هربرت کوانت، پدر اشتفان کوانت، همان ناجی تاریخی بی‌ام‌و است؛ سال ۱۹۵۹ بی‌ام‌و در آستانه‌ی ورشکستگی و ادغام‌شدن با دایملر-بنز بود. برخلاف توصیه‌های تمام مشاوران و بانک‌داران، هربرت کوانت به تقاضای اتحادیه‌ی کارگران عمل کرد؛ بنابراین نه‌تنها بی‌ام‌و با دایملر ادغام نشد، بلکه هربرت کوانت با وجود احتمال ازدست‌دادن دارایی‌هایش، سهام خود از شرکت خودروساز باواریا را تا ۵۰ درصد افزایش داد. خانواده‌ی کوانت تمام سرمایه‌ی موجود را برای موفقیت بی‌ام‌و درنظر گرفتند و حتی در دهه ۱۹۷۰، سهمی که از دایملر داشتند را نیز برای توسعه‌ی بیشتر فعالیت‌ها فروختند. پس از مرگ هربرت کوانت در سال ۱۹۸۲، همسرش یوهنا کوانت با مجموع دارایی ۱۴ میلیارد دلاری به یکی از ثروتمندترین زنان اروپا تبدیل شد. با مرگ یوهنا کوانت در سال ۲۰۱۵، دو فرزندش اشتفان کوانت و زوزانه کلاتن، تمام دارایی‌های این خانواده شامل حدود ۴۳ درصد سهام بی‌ام‌و را به ارث بردند. پسر و دختر هربرت کوانت علاوه‌بر سهام بی‌ام‌و، منابع درآمد دیگری نیز دارند؛ برای مثال، زوزانه کلاتن در شرکت صنایع شیمیایی آلتانا (Altana) سهام دارد.

خانواده‌ی کوانت معمولا از حضور در همایش‌های عمومی و مصاحبه با رسانه‌ها خودداری می‌کنند. براساس نتایج بررسی بسیاری از کارشناس‌ها و گزارش مفصل ۱۲۰۰ صفحه‌ای در سال ۲۰۱۱، ثروت این خانواده (بی‌ام‌و دخیل نبوده است) در جنگ جهانی دوم با کمک به نیروهای نازی برای تولید لوازم مورد نیاز ماشین‌آلات جنگی و استفاده از نیروی کار اجباری، شکل گرفته است. فیلم مستند «سکوت کوانت‌ها» یا The Silence of the Quandts از ارتباط این خانواده با نازی‌ها و نیروی کار اجباری در کارخانه‌ها پرده‌برداری می‌کند.

خانواده‌های پورشه و پیئش

نقطه‌ی ابتدایی ثروت هنگفت خانواده‌های پورشه و پیئش را باید از فردیناند پورشه، خالق فولکس واگن بیتل شناسایی کرد. فری پورشه، پسر فردیناند پورشه، شخصیت اصلی تلاش برای مستقل‌شدن شرکت پورشه و تولید اولین خودروی این شرکت، مدل جذاب 356 بود. پیوند خانواده‌های پورشه و پیئش، با ازدواج لوئیزه، دختر فردیناند پورشه با اَنتون پیئش ایجاد شد. آنتون پیئش از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵، شرکت فولکس واگن را مدیریت می‌کرد؛ بنابراین ازدواج او با لوئيزه پورشه، ارتباط محکمی بین دو خانواده و شرکت خودروسازی ایجاد کرد و درواقع باعث شد تا شرکت پورشه، زیرمجموعه‌ی گروه فولکس واگن شود. فردیناند پئیش که هفته‌ی گذشته در ۸۲ سالگی درگذشت، فرزند آنتون و لوئیزه بود؛ او مدیری شایسته برای فولکس واگن بود و نقشی مهم در پیشرفت آئودی و پورشه داشت.

هم‌اکنون سهم خانواده‌ی پورشه و پیئش از فولکس واگن، ۳۰/۸ درصد است که حدود ۲۸ میلیارد دلار ارزش‌ دارد؛ اما مجموع دارایی این دو خانواده با توجه به سرمایه‌گذاری در انواع شرکت‌های دیگر به ۵۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار می‌رسد. فولکس واگن با وجود رسوایی بزرگی که در سال ۲۰۱۵ به‌ بار آورد، سال گذشته ۱۰ میلیون و ۸۰۰ هزار دستگاه خودرو فروخت و درآمدی حدود ۲۶۸ میلیارد دلار کسب کرد.

شخصیت‌های برجسته خودرو در سال‌های آینده

چند مدیر مهم و ثروتمند دیگر هم می‌توانند در فهرست سال‌های بعدی اضافه شوند. جیمز دایسون، بنیان‌گذار شرکت بریتانیایی Dyson با مجموع دارایی ۱۶/۴ میلیارد دلار، در صورت تولید خودرو به این فهرست اضافه می‌شود. دایسون با سرمایه‌گذاری ۲/۷ میلیارد دلاری به‌دنبال تولید خودروی برقی است که تا سال ۲۰۲۱ رونمایی خواهد شد. جیم رتکلیف با ثروت ۲۳/۶ میلیارد دلار، دیگر شخصیت مهمی است که در صورت تولید شاسی‌بلند آفرودش، به باشگاه ثروتمندان دنیای خودرو وارد خواهد شد. سرگی برین و لری پیچ هم با برند ویمو (Waymo) و مجموع دارایی ۱۰۳ میلیارد دلار، به‌دنبال تولید خودرویی با فناوری خودران هستند؛ ویمو هم مثل اوبر، خودرویی تولید نمی‌کند و تنها فناوری‌اش را با محصولات دیگر برندها ارائه می‌دهد که شاید این روند در آینده تغییر کند.

نويسنده: ميلاد زنگانه