شماره جدید ماهنامه صنعت موتورسیکلت نوبت خرداد 1400 منتشر شد/ برگی دیگر از وقایع این صنعت برای همیشه در حافظه تاریخ ایران ثبت و ماندگار شد
نژادیان: سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران کار بسیار بزرگی انجام داده است. زیرا، با دسترسی به نشریات دوران مختلف، قطعا نسلهای آینده دید کاملا روشنی از اندیشه نسل حاضر، وضعیت گذشتگان و تاریخ صنعت موتورسیکلت ایران خواهند داشت.
به گزارش موتورسیکلت نیوز به نقل از روابط عمومی صنعت موتورسیکلت، محمدعلی نژادیان گفت: شماره 10 نشریه صنعت موتورسیکلت نوبت خرداد 1400 منتشر شد و در حافظه ملی به یادگار خواهد ماند تا نسلهای آینده بتوانند درباره گذشته این صنعت دید روشنی داشته باشند.
مدیر مسئول صنعت موتورسیکلت عنوان کرد: طبق تدابیری که در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران دیده شده است، از طریق سامانه «سنا» تا ابد نشریه صنعت موتورسیکلت برای (علاقهمندان، پژوهشگران و فعالان صنعت موتورسیکلت) در دسترس خواهد بود.
برای خرید مجله صنعت موتورسیکلت اینجا را کلیک کنید.
بیشتر بخوانید:
مجله «صنعت موتورسیکلت» جزو برترینهای نشریات مکتوب خودرویی ایران در بهار 1400
اهمیت و نقش «قلم و نوشتن» در زندگی انسانها
“قلم و نوشته، همان چیزی است که سرچشمه پیدایش تمام تمدنهای انسانی، پیشرفت و تکامل علوم، بیداری اندیشهها و افکار، شکل گرفتن مذهبها و سرچشمه هدایت و آگاهی بشر است، تا آنجا که دوران زندگی بشر را به دو دوران تقسیم میکند: «دوران تاریخ» و «دوران قبل از تاریخ»، دوران تاریخ بشر از زمانی شروع میشود که خط اختراع شد و انسان توانست ماجرای زندگی خود را بر صفحات نقش کند.”[1]
“گردش نیش قلم بر صفحه کاغذ، سرنوشت بشر را رقم میزند، لذا پیروزی و شکست جوامع انسانی به نوک قلم ها بسته است. قلم حافظ علوم و دانشها، پاسدار افکار اندیشمندان، حلقه اتصال فکری علما، پل ارتباطی گذشته و آینده بشر است. حتی ارتباط آسمان و زمین نیز از طریق لوح و قلم حاصل شده است! قلم انسانهایی را که جدا از هم، از نظر زمان و مکان، زندگی میکنند پیوند میدهد، گویی همه متفکران بشر را در تمام طول تاریخ و در تمام صفحه روی زمین در یک کتابخانه بزرگ جمع میبینی! قلم رازدار بشر و خزانهدار علوم و جمعآوری کننده تجربیات قرون و اعصار است و اگر قرآن به آن سوگند یاد میکند به همین دلیل است، زیرا همیشه سوگند به یک امر عظیم و پر ارزش یاد میشود. البته قلم وسیلهای است برای (مایسطرون) و نوشتهها که قرآن به هردو سوگند یاد کرده است، هم به «ابزار» و هم به «محصول» ابزار”[2].
پیشوایان اسلام در احادیث متعددی به یاران خود تاکید میکردند که به حافظه خود قناعت نکنند و احادیث اسلامی و علوم الهی را به رشته تحریر درآورند و برای آیندگان به یادگار بگذارند. بعضی از دانشمندان گفتهاند: بیان دو گونه است، بیان زبان و بیان قلم، بیان زبان با گذشت زمان کهنه میشود و از بین میرود ولی بیان قلمها تا ابد باقی است.
و نیز گفتهاند: پایه امور دین و دنیا بر دو چیز استوار است، «قلم» و «شمشیر» و شمشیر زیر پوشش قلم قرار دارد.
همین معنی را بعضی از شعرای عرب چنین به نظم آوردهاند[3]:
(خداوند این گونه برای قلم از آن روز که تراشیده شد مقدر کرده است که شمشیرهای تیز خدمت گزار آن باشند)! این تعبیر اشاره لطیفی است به تراشیدن قلم به وسیله چاقو و قرار گرفتن تیغهای تیز در خدمت قلم از آغاز کار.
شاعر دیگری با استناد به آیات مورد بحث در این زمینه میگوید[4]:
«آنروز که جنگجویان قهرمان به شمشیرهای خود سوگند یاد کنند و آن را اسباب بزرگی و افتخار بشمرند، برای قلم نویسندگان همین افتخار و سربلندی در تمام دوران جهان بس که خداوند سوگند به قلم یاد کرده است و نه به شمشیر»!
و راستی چنین است چرا که پیروزیهای نظامی، اگر از ناحیه فرهنگ نیرومندی تضمین نگردد، هرگز پایدار نخواهد بود. مغولها در تاریخ ایران بزرگترین پیروزی را کسب کردند ولی چون ملت بیفرهنگی بودند بهزودی در فرهنگ اسلام و ایران حل شدند و مسیر خود را تغییر دادند.”[5]
“خداوند سبحان از این جهت این سوگند را یاد کرده که قلم و نوشته از عظیمترین نعمتهایی است که خدای تعالی بشر را به آن هدایت کرده، بهوسیله آن حوادث غایب از انظار و معانی نهفته در درون دلها را ضبط میکند و انسان بهوسیله قلم و نوشتن میتواند هر حادثهای را که در پس پرده مرور زمان و بعد مکان قرار گرفته نزد خود حاضر سازد (مثل این که حادثه قرنها قبل، همین الان دارد اتفاق میافتد و حوادث هزاران فرسنگ آن طرفتر در همین جا دارد رخ میدهد) پس قلم و نوشتن هم دست کمی از«کلام» ندارد و در عظمت این دو نعمت همین بس که خدای سبحان بر انسان منت نهاده که وی را بهسوی کلام و قلم هدایت کرده و طریق استفاده از این دو نعمت را به او یاد داده است.
در مورد کلام فرموده:
انسان را آفرید، به او بیان ( آنچه در دل است) آموخت[6] (قرآن کریم، رحمن: 3 و4)
و در مورد قلم فرموده :
همان که با قلم (وکتابت انسان را) آموزش داد و آنچه را که انسان نمیدانست (بهتدریج به او) آموخت[7] (قرآن کریم، علق: 4و5)
بنابراین، سوگند خوردن خدای تعالی به قلم و آنچه مینویسند، سوگند به یکی از نعمتها است. از ظاهر سیاق بر میآید که منظور از قلم، مطلق قلم و مطلق هر نوشتهای است که با قلم نوشته میشود ولی مفسران برداشتهای مختلفی را بیان کردهاند. بعضی از مفسران گفتهاند مراد از قلم، قلم اعلی، یعنی قلم آفرینش است، که در حدیث آمده که اولین موجودی است که خدایش آفرید و منظور از «مایسطرون» آن اعمالی که فرشتگان حفظه و کرام الکاتبین مینویسند.”[8]
“بعضی از مفسران، قلم را در اینجا به قلمی تفسیر کردهاند که فرشتگان بزرگ خدا وحی آسمانی را با آن مینویسند و یا نامه اعمال آدمیان را با آن رقم میزنند ولی مسلما آیه مفهوم گستردهای دارد که این تفسیر بیان یکی از مصداقهای آن است، همانگونه که «مایسطرون» نیز مفهوم وسیعی دارد و تمام آن چه را در طریق هدایت و تکامل فکری و اخلاقی و عملی بشر به رشته تحریر میآورند شامل میشود و منحصر به وحی آسمانی یا اعمال انسانها نیست.”[9]
البته تمام آن چه که گفته شد درباره قلمهایی است که در مسیر حق و عدالت و در صراط مستقیم گردش میکند، اما قلمهای مسموم و گمراه کننده بزرگترین بلا و عظیمترین خطر برای جوامع انسانی محسوب میشود.
سخن را با حدیث پیغمبر اسلام (صل الله علیه و آله و سلم) در این زمینه پایان میدهیم:
«سه صدا است كه حجابها را پاره میكند و به پيشگاه با عظمت خدا مىرسد: صداى گردش قلمهاى دانشمندان به هنگام نوشتن، صداى قدمهاى مجاهدان در ميدان جهاد و صداى چرخ نخريسى زنان پاكدامن».[10]
[1] تفسیر نمونه، جلد24، صفحه 369
[2] همان، صفحه 374
[3] کذا قضی الله للاقلام مذ بریت ان السیوف لها مذ ارهفت خدم!
[4] اذا اقسم الابطال یوما بسیفهم و عدوه مما یجلب المجد و الکرم
کفی قلم الکتاب فخرا و رفعه مدی الدهر ان الله اقسم بالقلم !
[5] همان، صفحه377 و376 و 375
[6] خَلَقَ الْإِنسَانَ، عَلَّمَهُ الْبَيَانَ
[7] الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ، عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَم
[8] ترجمه تفسیرالمیزان، جلد 19، صفحه 616 و 617
[9] تفسیر نمونه، جلد 24، صفحه 370
[10] همان، صفحه377
پایان پیام/