سوبارو ژاپن در حال ساخت یک موتورسیکلت پرنده
به گزارش موتورسیکلت نیوز، شاید همه چیز کاملاً علمی-تخیلی به‌نظر می‌رسد، اما شرکتی مانند سوبارو در واقع تخصص لازم برای تبدیل آن به واقعیت را دارد. در حالی که اکثر مردم این شرکت را به‌عنوان یک شرکت اتومبیل‌سازی تصور می‌کنند، سوبارو به شدت در صنعت هوافضا دخیل است و هلی‌کوپترها و هواپیماهای بدون سرنشین را برای نیروی دفاع شخصی ژاپن تولید می‌کند و در عین حال قطعات هواپیمای بوئینگ 777X را نیز تولید می‌کند. برای اطلاع از جزییات بیشتر با موتورسیکلت نیوز همراه باشید.
بله، این یک واقعیت است. اداره ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا آن را در روز اول آوریل منتشر کرد. درخواست ثبت اختراع سوبارو در 22 ژوئیه سال 2020 در آژانس، به‌دنبال حق ثبت اختراع اصلی که در تاریخ 30 سپتامبر 2019 در ژاپن ثبت شده، صورت گرفته است.
در واقع این دومین درخواست ثبت اختراع است که سوبارو برای یک موتورسیکلت پرنده ثبت کرده است. برنامه قبلی توسط USPTO در 4 مارس منتشر شد (پس از ثبت در تاریخ 13 مه 2020، با تشکیل پرونده اصلی در ژاپن در 28 آگوست 2019).
هر دو حق ثبت اختراع یک وسیله‌نقلیه مشابه را توصیف می‌کند، وسیله‌ای که می‌تواند مانند موتورسیکلت روی زمین حرکت کند و در صورت لزوم می‌تواند از روی زمین بلند شود و مانند هواپیما پرواز کند.
این دو ثبت اختراع نحوه تبدیل وسیله‌نقلیه بین حالت هوا و زمین را توصیف می‌کند. به‌عنوان یک وسیله‌نقلیه زمینی، بال‌ها در امتداد کنار بدنه تا می‌شوند مانند شکل 1 بالا. برای برخاستن و فرود عمودی، بال‌ها به سمت دو طرف قرار گرفته و روتورها به سمت بالا قرار دارند.
دو پروانه بال و روتور ثابت شده برروی دم، بالابر را فراهم می‌کنند تا وسیله‌نقلیه از زمین خارج شود. سپس بال‌ها می‌توانند به سمت جلو متمایل شوند تا مانند هواپیمای معمولی افقی شوند.
به‌جای تجهیزات فرود هواپیماهای سنتی، چرخ‌های آن مانند یک موتورسیکلت معمولی است: چرخ جلو به قاب متصل است در حالی که چرخ عقب از طریق یک بازوی چرخان متصل است و هر چرخ دارای سیستم تعلیق خاص خود است. در حالت پرواز نیز یک مکانیزم قفل سیستم‌های تعلیق را فشرده می‌کند و چرخ‌ها را به بدنه عقب می‌کشد.
در زمین، این وسیله‌نقلیه از یک موتور احتراق داخلی برای چرخاندن چرخ محرک استفاده می‌کند. میل لنگ نیز به یک ژنراتور الکتریکی متصل شده است که باتری شارژ کننده موتورهای الکتریکی را در ملخ‌ها شارژ می‌کند.
این حق ثبت اختراع نحوه کنترل وسیله‌نقلیه را چه در هوا و چه در زمین توصیف می‌کند. کنترل‌های زمینی مخصوصاً باید برای هر موتورسواری به راحتی قابل تشخیص باشد. یک فرمان چرخ جلو را با کنترل دستی گاز، ترمز جلو و کلاچ هدایت می‌کند. اهرم ترمز عقب جلو در قسمت جاپای راست است. در حالی که یک اهرم تعویض دنده جلو در قسمت جاپای چپ قرار دارد. همان‌طور که در درخواست ثبت اختراع توضیح داده شده است: “این کار باعث می‌شود که وسیله‌نقلیه زمینی و هوایی به همان روشی که موتورسیکلت معمولی کار می‌کند، اداره شود.”
شکل 5B کنترل‌های پا را نشان می‌دهد که شامل یک پدال ترمز عقب (21) در سمت راست و یک پدال تعویض دنده در سمت چپ است.
آنچه منحصر به فرد است افزودن دو اهرم (17 و 18) در دو انتهای فرمان است. اهرم سمت راست (17) سرعت پروانه‌ها را کنترل می‌کند. کج شدن اهرم به سمت بالا (در جهت α) سرعت پروانه را افزایش می‌دهد در حالی که کج شدن آن به جلو (β) آن‌ها را کند می‌کند. توجه داشته باشید که جهت چرخش برای افزایش یا کاهش گاز پروانه همان جهت گرفتن گاز دریچه موتور است.
فرمان سمت چپ همچنین دارای اهرمی (18) است که هنگام حرکت در هوا، سرعت را کنترل می کند. عقب کشیدن آن دماغه را به سمت بالا بلند می‌کند در حالی که آن را به جلو فشار می‌دهید، دماغه را به سمت پایین نشان می‌دهد.
کنترل کننده‌های پا نیز در حالت پرواز نقش دارند. اهرم تعویض دنده زاویه بال‌ها را تنظیم می‌کند که به نوبه خود، سطح رانش را تنظیم می‌کند. به تعبیری، به تعبیری، وسیله نقلیه زاویه شیب بال را کنترل می‌کند. همان‌طور که موتورسوار در گیربکس دنده می‌زند.
سنسورها در جاپایی‌ها فشار پای اپراتور را اندازه‌گیری می‌کنند. داده‌ها را به‌صورت الکترونیکی ترجمه می‌کنند و هواپیما را تنظیم می‌کنند تا باعث چرخش شود. فشار بیشتر به یک جاپایی باعث می‌شود هواپیما به آن سمت خم شود.
در کل، به‌نظر می‌رسد که سوبارو در توسعه این موتورسیکلت پرنده کار زیادی کرده است. حتی تا آنجا پیش رفت که کنترل پرواز را از بسیاری جهات مانند کنترل موتورسیکلت انجام می‌دهد. علاوه بر کنترل دستی، حق ثبت اختراع یک حالت خلبان اتوماتیک و همچنین یک حالت عملیات کمکی را توصیف می‌کند که از حالت پیچیدن و چرخش استفاده می‌کند و خلبان را بر روی پیچ های ساده، صعود یا فرود و سرعت پرواز متمرکز می‌کند.
باز هم تکرار می‌کنیم، این برنام های ثبت اختراع واقعی هستند و یک شوخی نیست.
پایان پیام/
